1944: Πρόβα σταλινικής δικτατορίας του ΚΚΕ

Ο Καστοριάδης, ο οποίος δεν μπορεί να τοποθετηθεί στα… δεξιά του πολιτικού φάσματος, ήταν ξεκάθαρος και για τις σφαγές που διέπραξε το ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής

H ώρα της αλήθειας εσήμανε τον Δεκέμβρη του ’44. Τι είδους αστικό ή ρεφορμιστικό κόμμα ήταν αυτό που, αν αφήσουμε κατά μέρος την σκοτεινή και όχι τελείως γνωστή ιστορία των δισταγμών και του ηλιθίου τρόπου με τον οποίο η σταλινική διεύθυνση -από την δική της άποψη- έδωσε την μάχη των Αθηνών, προσπαθούσε να καταλάβει την εξουσία με τα όπλα, έσφαζε τους πάντες και τα πάντα κ.τ.λ. Και τι κινούσε και υποκινούσε τις μάζες που το ακολουθούσαν; […]

Η κατάσταση ήταν τραγική – να βλέπεις τον κοσμάκη να κατεβαίνει από την Καισαριανή, από το Παγκράτι, να ανεβαίνει από το Περιστέρι και να είναι έτοιμος να σκοτωθεί και εσύ να ξέρεις ότι αυτό για το οποίο σκοτώνεται είναι για να εγκαταστήσει εδώ στρατόπεδα συγκεντρώσεως και σταλινική δικτατορία».

Κορνήλιος Καστοριάδης «Ο θρυμματισμένος κόσμος», μετάφραση από τα γαλλικά Ζήσης Σαρίκας και Κώστας Σπαντιδάκης, Αθήνα: 1992, εκδόσεις ύψιλον/βιβλία, σελ. 146.

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης (11 Μαρτίου 1922 – 26 Δεκεμβρίου 1997) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Μεταξύ των επιστημονικών πεδίων στα οποία κατέγραψε αξιοσημείωτες επιδόσεις ήταν εκείνο του οικονομολόγου και του ψυχαναλυτή. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, όπου διακρίθηκε ως στοχαστής και αναλυτής των πολιτικών και κοινωνικών συστημάτων. Το 1979 εξελέγη διευθυντής της Σχολής Ανωτέρων Σπουδών Κοινωνικών Επιστημών Παρισιού (Ecoles des Hautes Etudes en Sciences Sociales).

Η πολιτική δραστηριοποίησή του αρχίζει στα 15 του, όταν, επί Μεταξά (1937), προσχώρησε στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Τέλη του 1942, αρχές του 1943 γνωρίζεται με τον Αγι Στίνα (πραγματικό όνομα: Σπύρος Πρίφτης), που ήταν πολιτικό στέλεχος του ΚΚΕ και στη συνέχεια τροτσκιστής, και προσχώρησε στην αντιστασιακή ομάδα του. Μία από τις δράσεις της ομάδας ήταν η ρίψη διεθνιστικού περιεχομένου φυλλαδίων, γραμμένων στα γερμανικά, σε γερμανικά στρατόπεδα. Η σχέση του Καστοριάδη με την ομάδα Στίνα δεν οδήγησε μόνο στη δίωξή του από τον γερμανικό στρατό κατοχής, αλλά και από τον ΕΛΑΣ, τον οποίο ήλεγχε απόλυτα το ΚΚΕ.

Ο Καστοριάδης, ο οποίος δεν μπορεί να τοποθετηθεί στα… δεξιά του πολιτικού φάσματος, ήταν ξεκάθαρος και για τις σφαγές που διέπραξε το ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής και για τα Δεκεμβριανά, τα οποία δεν είχαν άλλον στόχο παρά την κατάληψη της εξουσίας από το ΚΚΕ και την επιβολή μιας στυγνής δικτατορίας στα πρότυπα της ΕΣΣΔ του Ιωσήφ Στάλιν. Στο ίδιο βιβλίο με εκείνο που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου ο Καστοριάδης λέει (σελ. 147): «Για μένα, αντίθετα, όπως άλλωστε έχω γράψει, τα Δεκεμβριανά ήταν, κατά κάποιο τρόπο, η Αποκάλυψις, όχι του Ιωάννου αλλά του… Ιωσήφ και του… Νικολάου.

Τα γεγονότα αυτά, η πολιτική του κόμματος, η στάση των μαζών ήταν τελείως αχώνευτα μέσα στα κλασικά σχήματα – όχι μόνο στα τροτσκιστικά ούτε καν και στα λενινιστικά αλλά τελικά ακόμη, αν ακριβολογούμε, και μέσα στα μαρξιστικά σχήματα θεώρησης της κοινωνίας και της Ιστορίας.
Εδειχναν πού επήγαινε ο σταλινισμός, ήταν φως φανάρι ότι αν οι σταλινικοί είχαν πάρει της εξουσία στην Ελλάδα […] θα είχαν εγκαταστήσει ένα καθαρά σταλινικό καθεστώς, σαν κι αυτό που υπήρχε στη Ρωσία, κι αργά ή γρήγορα θα ξεκαθάριζαν και τους αστούς και τους μεσαίους αστούς και τους αριστερούς διαφωνούντες κι οποιονδήποτε δεν συμφωνούσε μαζί τους και δεν γινόταν πειθήνιο όργανό τους». Οσα έχει γράψει, αποκαλύψει και καταγγείλει ο Καστοριάδης για τη στάση του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής δεν είναι οι μόνες πηγές για τούτη τη μαύρη πτυχή της ελληνικής Ιστορίας. Ούτε η σχετική βιβλιογραφία είναι το μόνο στοιχείο που απέμεινε από τους αναρίθμητους φόνους που διέπραξε αυτό το κόμμα κατά τη διάρκεια των επανειλημμένων προσπαθειών του να καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα.

Οι μνήμες του αίματος και της φρίκης είναι ακόμα ζωντανές σε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που είχαν θύματα από την εγκληματική δράση του ΚΚΕ – μια δράση που δεν έχουν πάψει να αναφέρουν ότι «σέβονται και τιμούν» οι ανάξιοι εκπρόσωποι της λεγόμενης Κεντροδεξιάς.

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews

Advertisements