Κορνήλιος Καστοριάδης «Ο θρυμματισμένος κόσμος», μετάφραση από τα γαλλικά Ζήσης Σαρίκας και Κώστας Σπαντιδάκης, Αθήνα: 1992, εκδόσεις ύψιλον/βιβλία, σελ. 146.
1944: Πρόβα σταλινικής δικτατορίας του ΚΚΕ
Ο Καστοριάδης, ο οποίος δεν μπορεί να τοποθετηθεί στα… δεξιά του πολιτικού φάσματος, ήταν ξεκάθαρος και για τις σφαγές που διέπραξε το ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής και για τα Δεκεμβριανά, τα οποία δεν είχαν άλλον στόχο παρά την κατάληψη της εξουσίας από το ΚΚΕ και την επιβολή μιας στυγνής δικτατορίας στα πρότυπα της ΕΣΣΔ του Ιωσήφ Στάλιν. Στο ίδιο βιβλίο με εκείνο που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου ο Καστοριάδης λέει (σελ. 147): «Για μένα, αντίθετα, όπως άλλωστε έχω γράψει, τα Δεκεμβριανά ήταν, κατά κάποιο τρόπο, η Αποκάλυψις, όχι του Ιωάννου αλλά του… Ιωσήφ και του… Νικολάου.
Τα γεγονότα αυτά, η πολιτική του κόμματος, η στάση των μαζών ήταν τελείως αχώνευτα μέσα στα κλασικά σχήματα – όχι μόνο στα τροτσκιστικά ούτε καν και στα λενινιστικά αλλά τελικά ακόμη, αν ακριβολογούμε, και μέσα στα μαρξιστικά σχήματα θεώρησης της κοινωνίας και της Ιστορίας.
Εδειχναν πού επήγαινε ο σταλινισμός, ήταν φως φανάρι ότι αν οι σταλινικοί είχαν πάρει της εξουσία στην Ελλάδα […] θα είχαν εγκαταστήσει ένα καθαρά σταλινικό καθεστώς, σαν κι αυτό που υπήρχε στη Ρωσία, κι αργά ή γρήγορα θα ξεκαθάριζαν και τους αστούς και τους μεσαίους αστούς και τους αριστερούς διαφωνούντες κι οποιονδήποτε δεν συμφωνούσε μαζί τους και δεν γινόταν πειθήνιο όργανό τους». Οσα έχει γράψει, αποκαλύψει και καταγγείλει ο Καστοριάδης για τη στάση του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής δεν είναι οι μόνες πηγές για τούτη τη μαύρη πτυχή της ελληνικής Ιστορίας. Ούτε η σχετική βιβλιογραφία είναι το μόνο στοιχείο που απέμεινε από τους αναρίθμητους φόνους που διέπραξε αυτό το κόμμα κατά τη διάρκεια των επανειλημμένων προσπαθειών του να καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα.
Οι μνήμες του αίματος και της φρίκης είναι ακόμα ζωντανές σε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες που είχαν θύματα από την εγκληματική δράση του ΚΚΕ – μια δράση που δεν έχουν πάψει να αναφέρουν ότι «σέβονται και τιμούν» οι ανάξιοι εκπρόσωποι της λεγόμενης Κεντροδεξιάς.