Γρίβας Κων/νος: Η χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα που δεν πρέπει να χαθεί.

Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Γρίβας μίλησε για τις αμερικανοτουρκικές και ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όπως είπε ο κ. Γρίβας: «Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς να βγάζουμε συμπεράσματα για τις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις. Η Τουρκία παραμένει σε αυτό το παιχνίδι του ραβδιού με το καρότο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεχίζει να είναι, να διεκδικεί έναν ρόλο ενδιάμεσης δύναμης μεταξύ Ευρωατλαντικής Δύσης και Ευρασιατικής Ανατολής. Οπότε όλα αυτά μπορεί να είναι και έτσι θα λέγαμε και καβγαδάκια, ας πούμε. Δεν είναι κάτι που, επαναλαμβάνω, δείχνει μια δραματική μετάλλαξη στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις. Σίγουρα βέβαια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σοβαρά προβλήματα με την Τουρκία. Όσο και αν θεωρούν ότι είναι ένα πολύτιμο κομμάτι της γεωπολιτικής αρχιτεκτονικής της Δύσης και το θέλουνε με το μέρος τους και θα κάνουν ότι μπορούν για να το ρυμουλκήσουν, άλλες δυνάμεις μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν ότι η Τουρκία εξελίσσεται σε ένα νέο Ιράν, πιθανώς και πολύ πιο επικίνδυνο Ιράν και συνακόλουθα τα πράγματα μπορεί να οδηγηθούν σε μεγάλη κρίση. Και εδώ είναι και η μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Δηλαδή στο πλαίσιο μιας σαφώς φιλοαμερικανικής, φιλοατλαντικής, φιλοδυτικής όχι φιλοδυτικής, μιας πρωτοπορίας μέσα στη δυτική αρχιτεκτονική, η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει τον ρόλο του ρυθμιστικού μεγέθους ενάντια στην Τουρκία, του κόφτη της Τουρκίας, αν μου επιτρέπετε, αυτός ο όρος. Και εδώ είναι και η μεγάλη πρόκληση για τις ελληνικές πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες όμως μέχρι στιγμής δείχνουν ότι δεν έχουν, δεν συμφωνούν με αυτό και επιμένουν σε μια πολιτική, να το πούμε έτσι πολύ ευγενικά, κατευνασμού της Τουρκίας που είναι άκρως αντιπαραγωγική όχι μόνο για την Ελλάδα, για την Ελλάδα είναι και επικίνδυνη, αλλά είναι άκρως αντιπαραγωγική και για τα δυτικά συμφέροντα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα. Ωστόσο, νομίζω ότι η αμερικανική πολιτική, ειδικά έναντι της Τουρκίας, είναι πολύ πιο σύνθετη από τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Δηλαδή είναι πολύ περισσότερο ολιστική και οι Ηνωμένες Πολιτείες δίνουν μεγάλη έμφαση στη διαχείριση της Τουρκίας, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο αυτά σχετίζονται τόσο πολύ. Από την άλλη, επαναλαμβάνω, είναι και θέλω να το τονίσω αυτό, νομίζω ότι είναι μια χρυσή ευκαιρία που θα είναι μεγάλο λάθος να χαθεί για μία ακόμη φορά η Ελλάδα να διεκδικήσει τον ρόλο μιας αιχμής της ΝΑΤΟϊκής, της δυτικής αρχιτεκτονικής στην περιοχή, προασπίζοντας και τα εθνικά της συμφέροντα και λειτουργώντας σε αυτό το πλαίσιο. Ό,τι παιδιά, εμείς είμαστε εδώ το ακρότατο όριο της δυτικής αρχιτεκτονικής. Η Τουρκία είναι κάτι άλλο. Πάρτε το απόφαση. Δεν πρόκειται να επιστρέψει στον δυτικό κόσμο γιατί πολύ απλά έχει μεταλλαχθεί γεωπολιτικά και δεν γίνεται, δεν είναι καν θέμα επιλογών πλέον. Είναι θέμα ταυτότητας. Είναι ταυτοτικό της Τουρκίας να λειτουργεί εκτός του δυτικού πλαισίου. Βέβαια η Τουρκία δεν θέλει να ενσωματωθεί ως εξάρτημα, να το πούμε έτσι, ούτε της Ρωσίας ούτε της Κίνας, ούτε κανενός. Ο στόχος της είναι να λειτουργήσει ενδιάμεσα. Από την άλλη όμως ισχύει μάλλον αυτό που λέτε. Δηλαδή ο κόσμος τείνει πλέον να πάρει ξανά μια μορφή χαλαρής διπολικότητας, αν μου επιτρέπετε αυτός όρος και σίγουρα η Τουρκία δεν ανήκει στην πλευρά της Δύσης. Αυτό που λέμε ευρωατλαντική Δύση, ευρύτερη Δύση, όπως θέλουμε και να το πούμε, δεν είναι. Είναι κάτι άλλο. Πολλοί λένε ότι αυτό θα ήταν πλήγμα για τη δυτική αρχιτεκτονική. Δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Αντιθέτως, η Τουρκία είναι βαρίδι μέσα στη δυτική αρχιτεκτονική. Δεν είμαστε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου που χρειαζόμασταν τις τουρκικές μεραρχίες να το πούμε έτσι, εάν τις χρειαζόμασταν και τότε. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τα Βαλκάνια τα οποία ήταν στον κουμουνιστικό κόσμο, στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και υποτίθεται ..

Γρίβας Κων/νος: Η χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα που δεν πρέπει να χαθεί. (youtube.com)

Ντάγκιν στον Τάκερ Κάρλσον: μια ιδεολογία υπάρχει ο φιλελευθερισμός που είναι η απελευθέρωση ατόμου από κάθε συλλογική ταυτότητα ως και από την έσχατη αυτή του φύλου και της ανθρώπινης ταυτότητας (μετανθρωπισμός)! ΒΙΝΤΕΟ

Ντάγκιν στον Τάκερ Κάρλσον: μια ιδεολογία υπάρχει ο φιλελευθερισμός που είναι η απελευθέρωση τού ατόμου από κάθε συλλογική ταυτότητα ως και από την έσχατη αυτή του φύλου και της ανθρώπινης ταυτότητας (μετανθρωπισμός)!

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον που πήρε συνέντευξη από τον Πούτιν τώρα πήγε Μόσχα και πήρε συνέντευξη και από το Ρώσο φιλόσοφο Αλεξάντερ Ντάγκιν. Ένα βίντεο της συνομιλίας δημοσιεύτηκε στη σελίδα του Carlson στο κοινωνικό δίκτυο X (πρώην Twitter), μετέδωσε το TASS. Ο δημοσιογράφος αποκάλεσε τον Ντάγκιν «τον πιο διάσημο πολιτικό φιλόσοφο στη Ρωσία».

«Οι ιδέες του θεωρούνται τόσο επικίνδυνες που η ουκρανική κυβέρνηση σκότωσε την κόρη του ο Μπάιντεν απαγόρευσε τα βιβλία του και η Amazon δεν θα πουλήσει τα βιβλία του Μιλήσαμε μαζί του στη Μόσχα» είπε ο Κάρλσον.

Ο Ρώσος διανοούμενος τόνισε ότι «μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν έχουν απομείνει ιδεολογίες στον κόσμο εκτός από τον φιλελευθερισμό» και ότι ο ίδιος ο φιλελευθερισμός είναι «η απελευθέρωση του ατόμου από κάθε συλλογική ταυτότητα όπως αυτές του φύλου και τέλος της ίδιας της ανθρώπινης ταυτότητας (μετανθρωπισμός) ».

Ο Αλεξάντερ Ντάγκιν:

νομίζω ότι όλα άρχισαν με τον ατομικισμό. Ο ατομικισμός ήταν μια λανθασμένη κατανόηση της ανθρώπινης φύσης της φύσης του ανθρώπου. όταν εσείς ταυτίζετε τον ατομικισμό με τον άνθρωπο με την ανθρώπινη φύση εσείς κόπτετε όλες τις σχέσεις του με οτιδήποτε. Έχετε μια πολύ ειδική ιδέα του υποκειμένου του φιλοσοφικού υποκειμένου ως ατομικό. Έτσι όλα άρχισαν στον Αγγλοσαξονικό κόσμο με την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση και νομιναλισμό καθώς για νομιναλιστική στάση για δεν υπάρχουν ιδέες παρά μόνο πράγματα μόνο ατομικά πράγματα. Έτσι το ατομικό ήταν το κλειδί και πάντα ήταν η αντίληψη-κλειδί που έβαζε στο κέντρο η φιλελεύθερη ιδεολογία και ο φιλελευθερισμός . Κατά την ανάγνωση μου αυτό είναι ένα είδος ιστορικής πολιτιστικής και πολιτικής και φιλοσοφικής διαδικασίας της απελευθέρωσης του ανθρώπου από κάθε λογής συλλογική ταυτότητα κι αυτό άρχισε με την άρνηση της Καθολικής Εκκλησίας ως συλλογικής ταυτότητας της αυτοκρατορίας. ….