Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 στον αστερισμό του Woke

του Mathieu Bock-Côté*, από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις κυκλοφορεί το βιβλίο του, Η φυλετιστική Επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια. 

Από την προβολή τραγουδιστριών όπως η Jul και η Aya Nakamura μέχρι την προώθηση της vegan κουζίνας και την επιλογή drag queens να μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα, η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 αποκαλύπτει την επιθυμία όχι να γιορτάσουν τη Γαλλία, αλλά να δημιουργήσουν μια διαφορετική Γαλλία.

Μετά την Τρίτη 7 Μαΐου, η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση υποχρεωτικού ενθουσιασμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η άφιξη του ιστοφόρου Belem από την Ελλάδα υποτίθεται ότι έβαλε τέλος στους δισταγμούς όλων. Και όμως, αν και δεν είχαν κανένα δικαίωμα να το κάνουν, κάποιοι εξομολογήθηκαν ορισμένες επιφυλάξεις όταν είδαν τον ράπερ Jul να ανάβει τον ολυμπιακό λέβητα. Δεν ήταν λίγο προκλητικό; Το μήνυμα ήταν σαφές: αυτοί οι Αγώνες εντάσσονται σε μια σειρά γεγονότων που αποσκοπούν στην επιτάχυνση αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί μετάβαση από τον έναν πολιτισμό σε έναν άλλο. Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στον ιδεολογικό λόγο γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να δούμε ότι έχουν μετατραπεί σε μια επιχείρηση κατασκευής ταυτότητας.

Με τη χρήση κωδικών QR, το Παρίσι θα μεταβεί από μια κοινωνία ελευθεριών σε μια κοινωνία εξουσιοδοτήσεων.

Η ασφάλεια γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες προκαλεί ανησυχία, και δικαίως. Λίγοι, ωστόσο, εκφράζουν πραγματική ανησυχία για την τυποποίηση του κώδικα QR, ο οποίος υποτίθεται ότι μας καθησυχάζει. Μέσω του QR Code, (υποχρεωτικού για να μπορεί κάποιος να κινηθεί στους χώρους των αγώνων)  το Παρίσι θα μεταβεί από μια κοινωνία ελευθεριών σε μια κοινωνία εξουσιοδοτήσεων. Για λίγες ώρες τον Δεκέμβριο, έγινε λόγος ακόμη και για πιθανό ολυμπιακό εγκλεισμό – αλλά η φράση απαγορεύτηκε γρήγορα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη θεωρήσουμε ότι αυτό το μοντέλο διαχείρισης του πληθυσμού θα γίνει ο κανόνας για όλες τις μεγάλες διοργανώσεις τα επόμενα χρόνια.