H ελπίδα που τρεμοσβήνει, η Ελλάδα που παριστάνει την Μαρία Αντουανέτα και ξεπερνάται οικονομικά από την Βουλγαρία

Του Ηλία Παπαναστασίου

Η ελληνική κοινωνία περνάει όχι απλά μια κρίση αλλά μια διαρκή παρακμιακή κατάσταση που θυμίζει τελευταίες μέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με μια διαφορά η Ρώμη είχε ήδη περάσει αιώνες ακμής, παντοδυναμίας και εκπληκτικής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς. Οικονομικούς, πολιτιστικούς κλπ.

Η Ελλάδα αντίθετα, θυμίζει μια αέναη παρακμή χωρίς καμμιά περίοδο ακμής. Έναν διαρκή εκφυλισμό παρόμοιο με του νεογέννητου που γεννήθηκε ευθύς εξαρχής βιολογικά ελαττωματικό. Μια συνεχή κατηφόρα χωρίς ανηφόρα, μια συνεχή πτώση χωρίς παύση, μια ασταμάτητη πορεία με χαλασμένα φρένα ενός φορτηγού που κατευθύνεται στον γκρεμό και ο οδηγός τραγουδά αμέριμνος και αστειεύεται διαρκώς με τον συνοδηγό του σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Μια ολοκληρωτική εξάλειψη της ενσυναίσθησης του θανάτου που έρχεται σαν δρομέας κατά πάνω του, τύφλωση με όραση και βαρηκοΐα με ακοή. Είναι τρομερό να έχεις τις αισθήσεις σου καίριες όμως να μην αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο που έρχεται καταπάνω σου με μαθηματική ακρίβεια και βεβαιότητα. Είναι σαν να βλέπεις στην άλλη πλευρά του τούνελ το τραίνο να έρχεται καταπάνω σου και εσύ να το απολαμβάνεις βγάζοντας σέλφις… Ή σαν να βρίσκεσαι σε σαφάρι στη ζούγκλα και εσύ να ηδονίζεσαι στην ιδέα να κάνεις μπάνιο σε ποτάμι με κροκόδειλους… Φαίνεται πως ο θάνατος είναι ηδονικός σε πολλούς χαρακτήρες αλλά και σε μερικούς λαούς… Και η καταστροφή της κοινωνίας θεωρείται απόλαυση από σαδομαζοχιστικούς χαρακτήρες που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται αλματωδώς…

Δεν χρειάζεται να φέρουμε πολλά αποδεικτικά στοιχεία οικονομικού περιεχομένου. Αρκούν τα όσα αναφέρει στο εξαιρετικό του άρθρο με τίτλο «Η προπαγάνδα της ντροπής» ο Βασίλης Βιλιάρδος, αντιπρόεδρος της Βουλής, οικονομολόγος και Βουλευτής της Ελληνικής Λύσης.

«Είναι εξοργιστικές οι συνεχείς διαστρεβλώσεις της αλήθειας εκ μέρους του υπουργείου οικονομικών – το οποίο προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τις χαμηλές γνώσεις των Ελλήνων, όσον αφορά την Οικονομία.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 σηματοδοτούν το τέλος του Χριστιανισμού στη Γαλλία

                       
                                      
                                                     Παρίσι, ο θόλος των Les Invalides 
                                                        Στα αριστερά η εικόνα της αφίσας 
                                                               [κάντε κλικ για μεγέθυνση]

Αφαιρώντας από την αφίσα των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού 2024 τον σταυρό που βρίσκεται στην κορυφή του τρούλου των Les Invalides, η οργανωτική επιτροπή της παγκόσμιας διοργάνωσης που θα διεξαχθεί στη Γαλλία σε λίγες εβδομάδες, υπογραμμίζει, ίσως χωρίς να το καταλάβει, το τέλος τής Καθολικής μήτρας της Γαλλίας. 
Τελευταίο σύμπτωμα της νεωτερικότητας που η Εκκλησία δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει.

Εδώ και αρκετούς μήνες, οι συζητήσεις για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων πολλαπλασιάζονται στον γαλλικό Τύπο: ολοκλήρωση των δομών, καθυστέρηση, κόστος μεταφοράς, συνέπειες στην τιμή της διαμονής, οργάνωση και ασφάλεια της τελετής έναρξης στον Σηκουάνα, χωρίς να αναφέρουμε τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης μετατόπισης των κατανομών επενδύσεων: δέν λείπουν οι φόβοι. 

Πέρα από τους νόμιμους φόβους, μια άλλη μουσική ακούγεται: αυτή μιας Γαλλίας που έχει χάσει τις ρίζες της, όπως χάνει κανείς το κεφάλι του. 
Ας αγνοήσουμε τη διαμάχη για την επιλογή του καλλιτέχνη που υποτίθεται ότι θα εκπροσωπούσε τη Γαλλική ιδιοφυΐα με την ευκαιρία της τελετής έναρξης και ας δούμε αυτό το είδος ακύρωσης του Χριστιανισμού που έγινε εμφανές τη στιγμή που παρουσιάστηκε η επίσημη αφίσα των Αγώνων.