Φίλης – Μπαλτζώης: ΟΥΚΡΑΝΙΑ – Μπαίνουμε σε κρίσιμη και επικίνδυνη φάση

Ο διεθνολόγος κ. Γιώργος Φίλης και ο αντιστράτηγος ε.α. και πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών – http://www.elisme.gr) κ. Ιωάννης Μπαλτζώες μίλησαν στην εκπομπή του Ανδρέα Μαζαράκη » Ο ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ» για τις τελευταίες εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία έχει μετατραπεί σε ένα αδυσώπητο «chicken game», όπου οι Δυτικές δυνάμεις και η Ρωσία προσπαθούν να διατηρήσουν στρατηγικές ισορροπίες χωρίς να υποχωρήσουν. Στην παρούσα φάση, οι εντάσεις κλιμακώνονται με ραγδαίο ρυθμό και η ισορροπία δυνάμεων είναι πιο εύθραυστη από ποτέ. Οι Δυτικές δυνάμεις βρίσκονται σε μια συνεχή προσπάθεια να υποστηρίξουν την Ουκρανία, ενώ παράλληλα αποφεύγουν μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, η οποία θα μπορούσε να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες. Από την αρχή του έτους, οι Δυτικές δυνάμεις επιδιώκουν να ενισχύσουν την Ουκρανία ώστε να αντιμετωπίσει τη ρωσική επιθετικότητα. Ο στόχος είναι να αποτρέψουν μια αποφασιστική νίκη της Ρωσίας που θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά την κατάσταση επί του πεδίου. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ρωσία επιδιώκει να εδραιώσει την παρουσία της στην Ουκρανία, ενώ οι Ουκρανοί συνεχίζουν να αντιστέκονται, παρά τις δυσκολίες και τις απώλειες. Ο ρόλος της Ρωσίας στην παγκόσμια σκηνή έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα. Η απομόνωση από τη Δύση έχει προκαλέσει όχι μόνο οικονομικές και στρατιωτικές συνέπειες, αλλά και πολιτιστικές. Η Ρωσία, μια χώρα με βαθιές ευρωπαϊκές ρίζες, βρίσκεται αποκομμένη από την κουλτούρα στην οποία ανήκει. Αυτή η απομόνωση έχει επιτείνει τις εντάσεις και έχει κάνει τη ρωσική ηγεσία να αντιδρά με αυξανόμενη επιθετικότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήδη βίωνε μια φάση συρρίκνωσης πριν από τον πόλεμο, βρίσκεται τώρα υπό τον άμεσο έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών, επανερχόμενη σε μια κατάσταση που θυμίζει την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να διαχειριστούν την κρίση με τρόπο που να μην κλονίσει περαιτέρω την ήδη εύθραυστη πολιτική τους θέση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρουν μια ισορροπία ανάμεσα στη στήριξη της Ουκρανίας και στην αποφυγή μιας άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία. Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, παίζει ένα διπλό παιχνίδι, προσπαθώντας να διατηρήσει σχέσεις και με τις δύο πλευρές. Ο Ερντογάν, με την πολιτική του αμφιλεγόμενου ισορροπισμού, στηρίζει τη Ρωσία, ενώ παράλληλα προσπαθεί να εξασφαλίσει τη θέση της Τουρκίας στη Δύση. Αυτή η τακτική μπορεί να προσφέρει βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε απώλεια εμπιστοσύνης από όλες τις πλευρές. Τέλος, η στρατιωτική κατάσταση στο πεδίο παραμένει εξαιρετικά ασταθής. Οι ρωσικές δυνάμεις, υπέρτερες σε αριθμό και εξοπλισμό, συνεχίζουν να πιέζουν τα ουκρανικά μέτωπα, ενώ η Δύση προσπαθεί να καλύψει τα κενά σε πυρομαχικά και αντιαεροπορικά συστήματα. Οι Ουκρανοί διοικητές αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις, καθώς πρέπει να διαχειριστούν ανεκπαίδευτο προσωπικό και περιορισμένους πόρους. Η κρίση στην Ουκρανία είναι μια ζωντανή απόδειξη της πολυπλοκότητας της σύγχρονης γεωπολιτικής. Τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων συγκρούονται σε ένα πεδίο όπου οι στρατηγικές αποφάσεις μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες. Η διαχείριση αυτής της κρίσης απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και αποφάσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον της παγκόσμιας ασφάλειας και σταθερότητας.