Παραμύθι… Τουρκίας με τα κλεμμένα του Ελγιν

Εξυπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα η Άγκυρα, δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανένα οθωμανικό φιρμάνι με το οποίο δόθηκαν τα αρχαία του Παρθενώνα

Του Βασίλη Γαλούπη

Το Βρετανικό Μουσείο εκτίθεται διαρκώς επειδή όλος ο κόσμος γνωρίζει πώς απέκτησε τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Ξαφνικά, όμως, τα ελληνικά επιχειρήματα βρήκαν έναν αναπάντεχο υποστηρικτή, την Τουρκία. Στη σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO για την επιστροφή των πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσης, η Τουρκάλα επικεφαλής του υπουργείου Πολιτισμού για την καταπολέμηση της αρχαιοκαπηλίας Ζεϊνέπ Μποζ δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανένα φιρμάνι με το οποίο δόθηκαν στον Έλγιν τα Γλυπτά του Παρθενώνα.

Επιχειρώντας να ακυρώσει το βασικό πρόσχημα νομιμότητας που επικαλείται το Βρετανικό Μουσείο για τους κλεμμένους ελληνικούς θησαυρούς είπε: «Ως επικεφαλής της μονάδας καταπολέμησης παράνομης διακίνησης πολιτιστικής κληρονομιάς στην Τουρκία, δηλώνω ότι δεν έχουμε υπόψη μας κανένα έγγραφο που να νομιμοποιεί την αγορά των Γλυπτών που έγινε από το αποικιοκρατικό Ηνωμένο Βασίλειο εκείνη την εποχή».

Για την Ελλάδα θεωρήθηκε μια απρόσμενη έκπληξη, πλήρως αξιοποιήσιμη από την κυβέρνηση παραμονές ευρωεκλογών. Αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά. Επί Αντώνη Σαμαρά, η Ελλάδα όδευε και τότε σε εκλογές, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Στις 6 Δεκεμβρίου 2014 η Αθήνα λάμβανε, όπως και τώρα, ένα ανάλογο δώρο, την «επίσημη στήριξη από Νταβούτογλου στο αίτημα της Ελλάδας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο», όπως έγραφαν οι τίτλοι σε ελληνικά, τουρκικά κι ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Στο πλαίσιο του 3ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας, ο Τούρκος πρωθυπουργός, παρουσία του Αντώνη Σαμαρά, έκανε δήλωση ειδικά για το άγαλμα του θεού Ιλισσού, που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, εκφράζοντας τη στήριξη για την επιστροφή του ιστορικού θησαυρού στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Η είδηση είχε προβληθεί ιδιαίτερα από την τουρκική εφημερίδα «Hürriyet». Φαίνεται να υπάρχει ένα συγκεκριμένο προεκλογικό «μοτίβο» τουρκικών δηλώσεων που υποστηρίζει τον αγώνα της Ελλάδας για μόνιμη επιστροφή των Γλυπτών στο σπίτι τους, που εκ των πραγμάτων τείνει να προσφέρει κατ’αρχήν «service» στον εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργό, σαν ένα δωράκι προεκλογικής στήριξης, που στους Έλληνες ψηφοφόρους ακούγεται πάντα καλό κι αποτελεί διακαή πόθο κάθε κυβέρνησης. Η μόδα δεν είναι καινούργια. Στην ιστορία έχει μείνει ο ραγιαδίστικος παρασκηνιακός διάλογος του Σημίτη με τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπλερ το 2003, σ’ ένα πηγαδάκι πριν από την έναρξη μιας Συνόδου Κορυφής.