«ΕΜΦΥΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΕΣ»

Ο εξαποδώ κάθεται κάπου στην άκρη με το στόμα ανοιχτό και παίρνει μαθήματα ανθρώπινης διαβολιάς…

(ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΥΔΡΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ)

Εξοστρακίζουν την Ορθοδοξία από τα Ελληνικά σχολεία με ‘επιστημονική’ βούλα. Επικαλούνται τον ‘πλουραλισμό’ για να εισάγουν το πνεύμα άλλων θρησκειών στους βαπτισμένους ελληνοπαίδες. Κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα που κάνει το υπ. ‘παιδείας’ με τις ‘έμφυλες ταυτότητες’. Εκεί το παιδί, με δεδομένο το φύλο του, και πριν καλά-καλά κατανοήσει τι σημαίνει αυτό το φύλο στη ζωή του, αναγκάζεται να εισαχθεί στην ανωμαλία χάριν ενός επιβαλλόμενου σεβασμού προς την ‘διαφορετικότητα’. Το ίδιο και εδώ, οι ελληνόπαιδες με δεδομένο το θρήσκευμά τους, βαπτισμένοι και χρισμένοι εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και με την Ορθοδοξία κατοχυρωμένη στο Σύνταγμά τους, και πριν καλά-καλά εισπνεύσουν τις βασικότερες έννοιές Της, καλούνται να αντιληφθούν «ὅτι τό θρησκευτικό φαινόμενο βιώνεται ποικιλοτρόπως καί ὅτι τό νόημα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς μπορεῖ νά ἑρμηνεύεται μέσα ἀπό πολλές διαφορετικές καί ἀντικρουόμενες ὀπτικές γωνίες.» Εισάγονται τα παιδιά δηλαδή με το καλημέρα σας σε έναν ‘διάλογο’ με ετερόδοξα θρησκεύματα και αυτό το ξεκαθαρίζει αμέσως μετά: «.. τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καθίσταται μάθημα πού καταφάσκει στόν διάλογο καί στήν ἀναγνώριση τῆς θρησκευτικῆς ἑτερότητας.»

Ευρωπαϊκές ασυμμετρίες

Μπορεί η Ελλάδα να έχει το ίδιο νόμισμα με μία χώρα που είναι σε θέση να εφαρμόζει την πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης τόσο εύκολα και χωρίς να της το επιβάλλει κανείς, όπως κάνει η Γερμανία από το 2000, επιτυγχάνοντας την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της εις βάρος των Πολιτών της;

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος 

«Η μεγάλης κλίμακας διαδικασία (process) της Λισσαβόνας, στόχος της οποίας ήταν να μετατρέψει την ΕΕ στην πλέον ανταγωνιστική περιοχή του πλανήτη, απέτυχε παταγωδώς. Αντί όμως να τη διευθετήσουμε εκ νέου, να την διαμορφώσουμε από την αρχή, μετρείται, ασχολούμαστε καλύτερα με το πόσο είναι το εξωτερικό πλεόνασμα της Γερμανίας εντός της Ευρώπης.

Είναι παράλογο. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας αντιστοιχεί με τις απ’ ευθείας γερμανικές επενδύσεις σε άλλα κράτη: δηλαδή, δανείζουμε σε άλλες χώρες τα χρήματα για να αγοράσουν τα προϊόντα μας – χωρίς φυσικά να μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως θα εισπράξουμε κάποτε αυτά τα χρήματα πίσω» (ηγέτης των φιλελευθέρων της Γερμανίας, πηγή).

Το παραπάνω απόσπασμα από τη συνέντευξη του Γερμανού είναι από μόνο του κάπως αντιφατικό. Από τη μία πλευρά αξιολογεί τις συζητήσεις σχετικά με τα τεράστια εξωτερικά πλεονάσματα της χώρας του ως δευτερεύουσας σημασίας και παράλογες, ενώ από την άλλη επισημαίνει ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, έναν ενδιαφέροντα προβληματισμό: το ότι τα πλεονάσματα των εξωτερικών συναλλαγών ενός κράτους, αντισταθμίζονται με τα ανάλογα ελλείμματα στο κεφαλαιακό του ισοζύγιο, με τις εξαγωγές κεφαλαίων δηλαδή  (ανάλυση).