Πως εμπλέκεται η τρόικα στο deal Τσίπρα-Ιερώνυμου και πως ο Αλέξης είχε βάλει στο μάτι την εκκλησιαστική περιουσία από το 2013
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Το παρελθόν πλησιάζει επικίνδυνα, έλεγε ο Γάλλος καλλιτέχνης & συγγραφέας Roland Topor…
Κι ενώ άπαντες έχουν πέσει με τα μούτρα στην… ανάλυση της προ-συμφωνίας Τσίπρα-Ιερώνυμου, ουδείς μπήκε στον κόπο να αναζητήσει τις βάσεις της στο παρελθόν.
Αν μελετήσει κανείς επί της ουσίας τα 15 σημεία αυτής θα διαπιστώσει πως έχει άρωμα…τρόικας!
Τελευταία φορά ήταν το 2013 όταν μας σερβίρισαν την πρόταση-απαίτηση- που πρωτοξεφούρνισαν το 2012 στην κυβέρνηση των δεινών του Γ. Παπανδρέου- για διακοπή της μισθοδοσίας των κληρικών οι τροϊκανοί. Ήταν η πρόταση σύμφωνα με την οποία προβλεπόταν είτε η πλήρης κατάργηση της μισθοδοσίας των κληρικών όλων των βαθμίδων, είτε η περικοπή της μισθοδοσίας κατά 50%, γεγονός που κατ’ ουσίαν μεταφράζεται σε απόλυση τουλάχιστον 9.500 κληρικών όλων των βαθμίδων.
Και δεν τους έφτανε αυτό… Ζητούσαν κι άλλο “αίμα”, το οποίο μεταφραζόταν σε ναούς…
Εκκλησιές είχαν βάλει στο μάτι οι ανίεροι χαρτογιακάδες όχι τόσο για το… παγκάρι, όσο για την αξία του ακινήτου και του οικοπέδου πολλών εξ αυτών….!!!
Εκκλησιές σε κεντρικά σημεία μεγάλων πόλεων έχουν μεγάλη αντικειμενική αξία και οι τροϊκανοί ήθελαν να πουληθούν αντί πινακίου φακής σε… πρόθυμους αγοραστές….
Και το ερώτημα που τίθεται μετά την προ-συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου είναι: στο υπερταμείο που ετοιμάζουν θα μπουν και οι ναοί και τα οικόπεδά τους;
Και αυτήν ακριβώς την λογική έρχεται να υιοθετήσει σήμερα η κατ΄ επίφασιν αριστερή κυβέρνηση και να απλώσει χέρι και στην εκκλησιαστική περιουσία.
Βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας είχε δείξει τις προθέσεις του από το 2013 θέλοντας να βάλει «χέρι» στην αγροτική γη της εκκλησίας! Λες και πρόκειται για το… τσιφλίκι της φαμίλιας του και λες και δεν υπάρχουν εμπράγματα ιδιοκτησιακά δικαιώματα πάνω σε αυτήν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας το 2013 σε παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της επίσκεψής του στη ΔΕΘ υποσχέθηκε πως θα «μοιράσει την αγροτική γη της Εκκλησίας».
Με μπροσούρα το κακέκτυπο της «σοσιαλμανίας» που πλάσαρε συστηματικά, και η οποία στα χρόνια του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού υπαγόρευε «ανακατανομή της γης», έλεγε:
«Δεσμευόμαστε, επίσης, και εφαρμόζουμε το αγροτικό κτηματολόγιο, το οποίο εντάσσεται στο εθνικό κτηματολόγιο. Και παίρνουμε μέτρα αποτροπής της ακαλλιέργητης παραγωγικής γης. Για παράδειγμα:
· αγροτική γη που έχει κατασχεθεί από την ΑΤΕ, έχει περάσει στη δικαιοδοσία της Τράπεζας Πειραιώς, και σήμερα δεν αξιοποιείται,
· αγροτεμάχια που βρίσκονται στην κυριότητα του δημοσίου και της Εκκλησίας,
Με νομοθετική ρύθμιση, υπό προϋποθέσεις και σε εθελοντική βάση, αποδίδονται για χρήση, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε συνεταιρισμούς που θα συσταθούν για το σκοπό αυτό από άνεργους, αγρότες ή άλλους ενδιαφερόμενους.
Το κράτος πρέπει να παρέχει βοήθεια σε όλα τα στάδια της καλλιέργειας, αλλά και στην απορρόφηση των προϊόντων.
Με το στήσιμο δημοπρατηρίων ή συνδρομή για τη διάθεση των προϊόντων στο εξωτερικό.
Αυτό είναι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα διασύνδεσης του πρωτογενούς με τον κοινωνικό τομέα, με άμεση θετική συνέπεια στο εισόδημα και την απασχόληση».
Άρα η σημερινή εξέλιξη δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Και επιβεβαιώνονται και οι ανησυχίες μας όταν τέλη Σεπτεμβρίου γράφαμε για τα πέρα-δώθε της ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στον Αρχιεπίσκοπο.
Προδρομικός 